Savoir-vivre

Rozwój tanga przypomina trochę rozwój motoryzacji. Kiedyś, gdy samochód był wielką rzadkością, każdy jeździł jak sobie chciał. Wraz ze wzrostem liczby samochodów okazało się, że bez ustalenia reguł nie da się w ogóle poruszać po drogach.

Podobnie jest z tańczeniem. Gdy na parkiecie niezwykle rzadko były więcej niż trzy pary, w zasadzie każdy mógł sobie tańczyć, jak mu w duszy grało. Wraz ze wzrostem liczby par trzeba się nauczyć reguł wspólnego tańczenia.

Na parkiecie

Te reguły nie zostały wymyślone po to, żeby ludziom utrudnić tańczenie. Wręcz przeciwnie! — wymyślono je po to, żeby wspólne tańczenie większej liczby par było w ogóle możliwe i dawało jak najwięcej satysfakcji.

Jakie są te reguły? W zasadzie jest to kilka prostych zasad:
  • Tańczymy po okręgu, w kierunku odwrotnym do ruchu wskazówek zegara.
  • Staramy się tańczyć jak najbardziej na zewnątrz — dzięki temu okrąg jest możliwie największy i najwięcej par się w nim zmieści.
  • Jeżeli w zewnętrznym kręgu tańczących nie ma już miejsca, a sala na to pozwala, kolejni chętni tworzą kolejny, wewnętrzny krąg (kręgi) tańczących.
  • Nie ścinamy zakrętów — staramy się wykorzystać narożniki sali; ścinając zakręty nie wykorzystujemy 1/4 części parkietu!
  • Rozpoczynając taniec partnerzy sprawdzają odległość do następnej pary i w trakcie tańca starają się utrzymać mniej więcej taką samą odległość.
  • Staramy się nie wyprzedzać poprzedzającej pary. Jeżeli poprzedzająca nas para przez chwilę wykonuje jakieś figury w miejscu, robimy to samo (tańczymy w miejscu). Jeżeli  już koniecznie musimy ich ominąć, to robimy to zawsze z lewej strony (z punktu widzenia partnera), bo prawą stronę wyprzedzanemu partnerowi zasłania głowa partnerki i istnieje duże ryzyko,  że nie widząc nas zrobi krok w prawo doprowadzając do kolizji z nami,
  • Początkujący, nie czujący się jeszcze na siłach przestrzegać powyższych kilku prostych reguł, starają się tańczyć na środku sali; w ten sposób nie przeszkadzają tancerzom tańczącym na zewnątrz. Jeżeli sala jest zbyt mała, aby tańczyć na środku, znajdujemy sobie miejsce gdzieś w kącie sali. Pamiętajmy, że dobrze będziemy się bawić tylko wtedy, gdy wszyscy będziemy się starać, aby nie przeszkadzać innym w zabawie.
  • Również pary chcące sobie przećwiczyć jakąś figurę powinny to robić albo na środku sali, albo gdzieś w kącie, aby nie przeszkadzać pozostałym tańczącym.
Bardziej zaawansowane partnerki często tańczą z zamkniętymi oczami. Jako partner staram się chronić swoją partnerkę przed kolizjami. To jest jedna z moich ról w tańcu! Niekiedy jednak boję się zrobić krok, bo często przed nami pojawiająca się nagle znikąd inna para lub, co gorsza, tańcząca wręcz pod prąd.

Jestem przekonany, że niektórzy nie stosują się do tych zasad, bo po prostu nie wiedzą, że w tańcu też obowiązuje savoir-vivre, i że zasady te dotyczą nie tylko czystego ubrania oraz kąpieli przed imprezą, ale również zachowania się na parkiecie podczas tańczenia.

W Internecie można znaleźć wiele rad, jak zachowywać się na parkiecie. Jeden z doskonałych tekstów na ten temat został opublikowany na stronie internetowej naszych dobrych znajomych, Kasi i Mateusza — artykuł o milongowym kodeksie. Również Ireneusz Michalewicz napisał ciekawy artykuł na ten temat.

Ludziom kulturalnym nie wypada nie znać zasad savoir-vivre! Nie przestrzegając go okazujesz lekceważenie pozostałym osobom na parkiecie.

Ponadto

To, że przed milongą należy wziąć prysznic i ubrać czyste, nieprzepocone ubranie, to oczywiste.

Podczas tańczenia niemal na pewno spocimy się. Odrobina dezodorantu przed wyjściem nie zaszkodzi. Jeżeli już się spocimy, to przynajmniej ładnie pachnijmy.

Dezodorantu, a zwłaszcza perfum i wód kolońskich, używajmy z umiarem. Zbyt intensywne zapachy mogą przyprawić partnerkę lub partnera o ból głowy.

Panowie! Nie zaszkodzi wziąć jedną lub dwie koszule do przebrania — zwłaszcza jeżeli szykuje się dłuższa impreza. Tańczenie w przepoconej koszuli jest nieestetyczne i może być nieco nieprzyjemne — zarówno dla was, jak i dla waszych partnerek.

Grzegorz Skoczylas

1 komentarz:

  1. Najważniejsze zasady w nieco bardziej atrakcyjnej formie są zamieszczone w »tej ulotce«.

    Zachęcamy do rozpowszechniania tej ulotki!

    OdpowiedzUsuń